Theodorus Hendrikus van den Kerkhof

Theodorus Henricus (Dirk) van den Kerkhof wordt op 10 december 1923 geboren aan de Spoorlaan in Voorhout. Hij is de derde zoon van Gerardus Petrus van den Kerkhof en Martina Elisabeth Ammerlaan. Vader Gerrit is oorspronkelijk binnenvaartschipper, maar werkt sinds zijn huwelijk in 1917 bij de HSM, de spoorwegen. Het gezin woont in de spoorwoning die tussen trekvaart en station Voorhout staat. Dat huis heeft bij de spoorwegen de nummering 43, wat ook groot geschreven in witte cijfers op de gevel staat. In de gemeentelijke administratie van Voorhout is nog geen sprake van straatnamen en hier heeft de woning nummer S-4. Dirk van den Kerkhof groeit dus op langs de rails. Omdat het gevaarlijk geacht wordt met langs denderende treinen, komen er maar zelden andere kinderen spelen.

Dirk bezoekt als lagere school de R.K. jongensschool die dan nog in de Herenstraat of Hoofdstraat in Voorhout staat, schuin tegenover de Herenlaan (Dinsdagse Wetering). In september 1936 verhuist het gezin dat intussen uit negen personen bestaat, terug naar Warmond waar ze in juli 1922 ook vandaan gekomen zijn. Vader is nu ploegbaas bij de spoorwegen en ze betrekken de spoorwoning met nummer 46. Ze verhuizen dus iets verder op de spoorlijn van Amsterdam richting Den Haag. Spoorwoning 46 staat een paar honderd meter ten westen van de halteplaats Warmond en is afgebroken bij de bouw van de Schiphollijn. Dirk heeft dan de lagere school verlaten en volgt voor zover we weten verder geen onderwijs. Volgens zijn broer is Dirk vrij gesloten. Hij wordt los werkman in de bollensector en huurt ook een stukje land waar hij waar hij zelf wat bollen teelt. Moeder Martina overlijdt in 1939 op 47-jarige leeftijd en de oudste dochter Jo neemt de zorg voor het gezin op zich.

Halverweg de oorlog worden broer Gerrit en Dirk van den Kerkhof aangewezen om wacht te lopen langs de spoorlijn om sabotage te voorkomen en te waarschuwen als er schade is als gevolg van aanvallen van der geallieerden. Als er iets mis is met de rails leggen ze een doosje met knalvuurwerk op de rails, waardoor de machinist, als de trein eroverheen rijdt, gewaarschuwd wordt dat hij moet stoppen. Deze dienst als spoorwacht geeft hen een vrijstelling voor de Arbeitseinsatz. Als Dirk tijdens een razzia aangehouden wordt tijdens zijn werk op het bollenland blijkt zijn Ausweiss enkele dagen verlopen. Hij kan dus geen vrijstelling tonen en wordt meegenomen.

Dirk bij moeder op schoot in 1924 op het strand

Dirk belandt in Durchgangslager Amersfoort en wordt daarna eind juni, begin juli 1944 naar Halle in Duitsland overgebracht. Hij overlijdt aan de gevolgen van ondervoeding en slechte omstandigheden op 18 januari 1945 om tien uur ’s morgens in Lager Ammendorf aan de Bruckdorfer Straβe ten zuiden van de stad Halle in de deelstaat Saksen-Anhalt. Het Lager Ammendorf/Osendorf oostelijk van de Bruckdorfer str. lag direct ten zuiden van het station Halle. Er was daar ook een ziekenboeg waar ook dwangarbeiders uit omliggende kampen (Spergau, Zöschen, Schafstadt) terecht kwamen, die het slecht ging. Er zouden hier tot einde 1944 35 Nederlanders zijn omgekomen, maar Dirk stierf pas op 18 Januari 1945! Dat is eigenaardig.

De naam Theodurus van den Kerkhof komt voor in het archief van het Gertraudenfriedhof, een van de grootste begraafplaatsen en crematorium in Halle. De urnen zouden 6 november 1946 en op 5 december 1946 naar Nederland overgebracht zijn.

De kinderen voor de spoorwoning in Voorhout, omstreeks 1932, Dirk is de tweede van links

De familieleden worden pas op 2 juli 1946 geïnformeerd over het overlijden van hun zoon en broer. De pastoor komt het vertellen. In de Burgerlijke Stand van Warmond is het overlijden in 1946 in acte 15 vastgelegd.

Daarbij wordt gerefereerd aan informatie ontvangen van het Nederlandsche Roode Kruis te ’s-Gravenhage. Korte tijd daarna fietst vader Gerrit met zoon Gerrit naar Rotterdam waar ze spreken met een gevangene die samen met Dirk in kamp Ammendorf heeft verbleven.

Kort nadat zijn stoffelijke resten gerepatrieerd zijn naar Warmond overlijdt vader Gerrit in juli 1948 aan de gevolgen van maagkanker. Hij wordt samen met het stoffelijk overschot van zijn zoon begraven in een oorlogsgraf op het R.K. kerkhof in Warmond.

De naam van Dirk van den Kerkhof is vermeld op het oorlogsmonument van Warmond.